ارتباط میان شجره نامه ها و تحقیقات ژنتیک طول عمر
دسته بندی:
دانستنی ها،
تاریخ انتشار:
1401/03/31،
آخرین بروزرسانی:
1401/03/31 ساعت 02:11 ق.ظ
دسته بندی:
دانستنی ها،
تاریخ انتشار:
1401/03/31،
آخرین بروزرسانی:
1401/03/31 ساعت 02:11 ق.ظ
نسب شناسان می دانند که عمر طولانی در برخی خانواده ها وجود دارد. با این حال، هیچ کس تا به حال نتوانسته است توضیح رضایت بخشی برای این پدیده ارایه دهد. اکنون دانشمندان به دلیلی دست یافته اند که چرا برخی از خانواده ها تعداد زیادی از صدساله ها دارند (افرادی که حداقل صد سال عمر می کنند).
اساساً، دانشمندان تنوعی را در یک ژن خاص کشف کرده اند که در صدساله ها بسیار بیشتر از جمعیت عادی است. این تنوع در ژن موسوم به «طول عمر» به وضوح در برخی از خانواده ها وجود دارد که به این معنی است که این یک ویژگی ارثی است. این ژن که به نام FOXO3A شناخته می شود، چندین سال است که روی صفحه رادار دانشمندان قرار دارد. مطالعات روی کرم ها و مگس های میوه در دهه 1990 نشان داد که این ژن با فرآیند پیری مرتبط است. اولین مطالعه با استفاده از انسان در سپتامبر 2008 به پایان رسید و نشان داد که این ژن عاملی در طول عمر آمریکایی های اولیه با ریشه ژاپنی است. با این حال، در آن زمان، مشخص نبود که آیا این فقط خود ژن است که باعث طول عمر می شود یا اینکه عوامل دیگری در مشخصات ژنتیکی افراد با اصل و نسب ژاپنی نیز در طول عمر آنها نقش داشته است.
اکنون، یک مطالعه مستقل در دانشگاه کیل در آلمان نشان داده است که تنوع یکسان در همان ژن عاملی است در آلمانی هایی که عمر طولانی دارند و این ثابت می کند که این پدیده فقط با اجداد ژاپنی مرتبط نیست. این اولین مدرک قاطع را ارایه می دهد که افرادی که دارای تنوع خاصی از ژن FOXO3A هستند، دارای چشم انداز بالقوه برای زندگی طولانی هستند.
یکی از چالش های تبارشناسان در رابطه با تحقیقات طول عمر این است که آن ها به سادگی نمی توانند افراد مسن کافی را برای شرکت در چنین مطالعاتی جذب کنند و اینجا است که شجره نامه ها به عنوان منابع کلیدی در تحقیقات و پژوهش های طول عمر می توانند مفید باشند به این صورت که در خانواده هایی با متوسط طول عمر بالاتر از معمول، افراد انتخاب و به مراکز ژنتیکی معرفی می شوند تا توالی ژنتیکی آن ها برای ژن های شناخته شده مانند FOXO3A بررسی شود. توجه به این نکته مفید است که بررسی ژنتیکی افراد بدون هیچ آسیبی به آن ها انجام می شود و در اغلب موارد تنها قطره ای از بزاق آن ها برای انجام تمامی تحقیقات ژنتیکی کفایت می کند!
مطالب مرتبط